Հաագայի դատարանը ճանաչել է Հայաստանին որպես Արցախի հուշարձանների իրավատեր։
Սա աննախադեպ որոշում է, որովհետև ՄԱԿ-ի Միջազգային դատարանը Հայաստանին է տվել իրավասությունը նույնիսկ այն հուշարձանների վրա, որոնք այժմ Ադրբեջանի «միջազգային սահմաններում են»...
Նայում եմ շների ձագերին, որ ծնվում են ու ծնվում քաղաքների ու գյուղերի մութ անկյուններում, ու ոչ մեկին պետք չեն։ Համով մռութիկներով, թախծոտ աչիկներով, բրդոտ, գունդուկծիկ...
Մեր քաղաքականությունը աբսուրդի ժանրից է։ Նման է այն վիճակին, երբ 37 համար հագնողին տալիս են 34 չափսի կոշիկ և ասում` քայլիր, կամ 40 համարը` 35 կրողին՝ պարտադրելով հետ չմնալ վազքից...
Պատկերացնում ե՞ք՝ մեր ուղեղում մի սենյակ կա, որտեղ մեղեդիներն են։ Դա երևի գույների սենյակի կողքին ա։
Էդ մեղեդիներն ազատ են ցանկացած նյութականությունից...
Սովորույթ կա՝ երբ հեռու տեղ ես գնում, անպայման նվերներ ես բերում հարազատներիդ, մտերիմներիդ՝ թեկուզ մի փոքր հուշանվեր։ Լավ սովորույթ ա, բայց ոչ մի կերպ իմ մեջ արմատ չի նետում՝ միշտ ընկնում եմ գործերով ու մոռանում...
Ձկնորսը և նրա ընկերը գետի ափին նստած երկար սպասում էին, սակայն ոչ մի ձուկ չէր ընկնում նրանց ցանցը։ Արեւը մայր էր մտնում, և նրանց համեղ ընթրիքի հույսը կամաց-կամաց մարում էր։ Հանկարծ ձկնորսի կարթը շարժվեց...
Գրականագետ, թարգմանիչ, գրաբարի բացառիկ գիտակ:
35 տարի գրաբար է դասավանդել ԵՊՀ-ում: Այսօր նրա անունով է կոչվում հայ բանասիրության ֆակուլտետի լսարաններից մեկը...
Մինչ Երևանը արդեն երրորդ տարին անընդմեջ քննարկում է Գյումրիում «չոր նավահանգստի» կառուցման նախագիծը, Թբիլիսին իրականացնում է այն՝ առանց ամպագոռգոռ հայտարարությունների:
Օրերս Թբիլիսիում բացվեց «չոր նավահանգիստ»՝ լոգիստիկ տերմինալ, որը կարևոր տրանսպորտային հանգույց կդառնա տարածաշրջանի համար՝ ներառյալ Հայաստանը, Թուրքիան, Ադրբեջանը և Ղազախստանը...